วัฒนธรรมและมรดกทางวัฒนธรรม, ผู้คน, สถาปัตยกรรม, เกมและกิจกรรมยามว่าง, หัตถกรรม, การแต่งกายดั้งเดิม, ดนตรีและนาฏศิลป์

ผู้คน

บทนำ

เนื่องจากมีประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจและเป็นเส้นทางค้าเครื่องเทศของโลกมาหลายร้อยปี ฉะนั้น มาเลเซียจึงกลายเป็นประเทศที่ร่ำรวยด้วยวัฒนธรรม ทุกสิ่งทุกอย่างในมาเลเซีย ไม่ว่าจะเป็นผู้คนหรือบ้านเรือน ล้วนแล้วแต่สะท้อนให้เห็นถึงมรดกและวัฒนธรรมที่ผ่านการผสมผสานเข้าด้วยกันอย่างลงตัวและมีสีสัน ดังนั้น หากคุณต้องการทำความเข้าใจวัฒนธรรมของมาเลเซีย คุณจะต้องรู้จักผู้คนในประเทศนี้เสียก่อน

ค้นพบดินแดนแห่งความหลากหลายที่เปี่ยมด้วยมนต์เสน่ห์

ชาวมาเลย์ ชาวจีน ชาวอินเดีย และกลุ่มชาติพันธุ์ต่างๆ อาศัยอยู่ในประเทศมาเลเซียอย่างสงบสุขมาแล้วรุ่นแล้วรุ่นเล่า วัฒนธรรมเหล่านี้ต่างมีอิทธิพลซึ่งกันและกัน ก่อรูปร่างกลายเป็นวัฒนธรรมมาเลเซียที่แท้จริงขึ้นมา

ประชากรกลุ่มใหญ่ที่สุดในประเทศมาเลเซียได้แก่ ชาวมาเลย์ ชาวจีน และชาวอินเดีย ในรัฐซาบาห์และรัฐซาราวักมีกลุ่มชาติพันธุ์ที่หลากหลาย ซึ่งมีมรดกตกทอดและวัฒนธรรมเป็นของตัวเอง

ชาวมาเลย์

ปัจจุบัน ชาวมาเลย์คือกลุ่มชาติพันธุ์ที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในประเทศมาเลเซีย คิดเป็นร้อยละ 50 ของประชากรทั้งหมดในประเทศ ในมาเลเซีย ชาวมาเลย์หมายถึง ผู้ที่นับถือศาสนาอิสลามและปฏิบัติตามขนบธรรมเนียมประเพณีของชาวมาเลย์ พูดภาษามาเลย์ และมีบรรพบุรุษเป็นชาวมาเลย์ การเลิกนับถือศาสนาฮินดูและพุทธนิกายเถรวาทและเปลี่ยนมานับถือศาสนาอิสลาม เริ่มต้นตั้งแต่ทศวรรษที่ 1400 อิทธิพลส่วนใหญ๋โดยการตัดสินใจของราชสำนักของมะละกา ชาวมาเลย์ได้ชื่อว่าเป็นผู้ที่มีมารยาทอ่อนโยน และมีมรดกทางวัฒนธรรมเกี่ยวกับศิลปะมากมาย

ชาวจีน

"กลุ่มชาติพันธุ์ที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับสองคือชาวจีน ร้อยละ 25 ของประชากรทั้งหมดในมาเลเซีย มีเชื้อสายจีน ซึ่งส่วนใหญ่สืบเชื้อสายมาจากบรรพบุรุษชาวจีนที่อพยพมายังประเทศมาเลเซียในคริสต์ศตวรรษที่ 19 ชาวจีนได้ชื่อว่าเป็นคนขยันและมีหัวทางธุรกิจ ชาวจีนในมาเลเซียแบ่งเป็นกลุ่มย่อยอีกสามกลุ่มที่ใช้ภาษาจีนแตกต่างกัน ได้แก่ ชาวจีนฮกเกี้ยน ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ทางตอนเหนือของเกาะปีนัง ชาวจีนกวางตุ้ง ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในเมืองหลวงกัวลาลัมเปอร์ และชาวจีนที่พูดภาษาจีนกลาง ซึ่งส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในรัฐยะโฮร์"

ชาวอินเดีย

กลุ่มชาติพันธุ์ที่มีขนาดเล็กที่สุดใน 3 กลุ่มหลักนี้ คือชาวอินเดีย ร้อยละ 10 ของประชากรทั้งหมดในประเทศมาเลเซีย ซึ่งส่วนใหญ่สืบเชื้อสายมาจากบรรพบุรุษชาวอินเดียใต้ที่พูดภาษาทมิฬ และอพยพเข้ามาตั้งแต่ตอนที่มาเลเซียยังเป็นประเทศในอาณานิคมของอังกฤษ เนื่องจากต้องการหลุดพ้นจากระบบวรรณะในอินเดียและแสวงหาชีวิตที่ดีกว่าในมาเลเซีย เนื่องจากชาวอินเดียเหล่านี้นับถือศาสนาฮินดู ดังนั้น สิ่งที่พวกเขานำเข้ามาในดินแดนแห่งนี้ก็คือวัฒนธรรมที่เต็มไปด้วยสีสัน เช่น วัดฮินดู เครื่องเทศเผ็ดร้อน และส่าหรีที่สวยงาม

กลุ่มชนพื้นเมือง

โอรังอัสลี

โอรังอัสลีเป็นคำที่ใช้เรียกกลุ่มชนพื้นเมืองที่อาศัยอยู่ในคาบสมุทรมลายู ชาวโอรังอัสลีแบ่งออกเป็นเผ่าหลัก 3 เผ่า ได้แก่ เนกริโต เซนอย และโปรโตมาเลย์ เผ่าเนกริโตมักจะอาศัยอยู่ในภาคเหนือ เผ่าเซนอยอาศัยอยู่ทางตอนกลาง และเผ่าโปรโตมาเลย์อาศัยอยู่ทางตอนใต้ แต่ละกลุ่มหรือกลุ่มย่อยจะมีภาษาและวัฒนธรรมเป็นของตนเอง บางกลุ่มประกอบอาชีพเป็นชาวประมง เกษตรกร ในขณะที่บางกลุ่มเป็นชนเผ่ากึ่งเร่ร่อน

ซาบาห์

กลุ่มชนพื้นเมืองที่มีขนาดใหญ่ที่สุดของซาบาห์คือกาดาซานดูซุน บาจาว และมูรุต

กาดาซานดูซุน

กาดาซานดูซุน คือกลุ่มชนพื้นเมืองที่มีขนาดใหญ่ที่สุดของรัฐซาบาห์ จำนวนประชากรของชนพื้นเมืองกลุ่มนี้คิดเป็นร้อยละ 30 ของประชากรของรัฐ ที่จริงแล้ว ชนพื้นเมืองกลุ่มนี้ประกอบด้วยชาวเผ่าสองเผ่า ได้แก่ คาดาซาน และดูซุน อย่างไรก็ตาม เราจัดให้ทั้งสองเผ่านี้อยู่ในกลุ่มเดียวกัน เนื่องจากทั้งสองเผ่าใช้ภาษาเดียวกัน และมีวัฒนธรรมเหมือนกัน อย่างไรก็ตาม ชาวคาดาซานส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในพื้นที่ราบบริเวณสามเหลี่ยมปากแม่น้ำ ซึ่งเหมาะกับการปลูกพืชไร่ ในขณะที่เผ่าดูซานจะอาศัยอยู่ในบริเวณที่เป็นภูเขาหรือเนินเขา ด้านในของรัฐซาบาห์มาแต่ดั้งเดิม

บาจาว

บาจาว คือกลุ่มชนพื้นเมืองที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับสองของรัฐซาบาห์ จำนวนประชากรของชนพื้นเมืองกลุ่มนี้คิดเป็นร้อยละ 15 ของประชากรของรัฐ ตามประวัติศาสตร์ พวกเขาคือชาวเผ่าเร่ร่อนในทะเลที่นับถือออมโบห์ดิลาอุต หรือเทพเจ้าแห่งท้องทะเล บางครั้ง พวกเขาถูกเรียกว่า ชาวยิปซีแห่งท้องทะเล ต่อมา ชาวบาจาวเลือกที่จะละทิ้งวิถีในท้องทะเลและหาเลี้ยงชีพด้วยการทำการเกษตรและเลี้ยงสัตว์ ชาวบาจาวบกได้รับการขนานนามว่าเป็น "คาวบอยแห่งตะวันออก" เนื่องจากพวกเขามีทักษะการขี่ม้าที่ดีมาก ชาวบาจาวบกจะสาธิตการขี่ม้าในงานเทศกาลประจำปีชื่อทามู เบซาร์ ซึ่งจัดขึ้นในเมืองโคตาเบลุด

มูรุต

มูรุต คือกลุ่มชนพื้นเมืองที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับสามของรัฐซาบาห์ จำนวนประชากรของชนพื้นเมืองกลุ่มนี้คิดเป็นร้อยละ 3 ของประชากรของรัฐ แต่เดิม เผ่ามูรุตอาศัยอยู่ด้านในของเกาะบอร์เนียวตอนเหนือ พวกเขาคือกลุ่มชนพื้นเมืองกลุ่มสุดท้ายของรัฐซาบาห์ที่เลิกประเพณีการล่าศีรษะมนุษย์ ปัจจุบัน ชาวเผ่าส่วนใหญ่เปลี่ยนมาทำไร่ตามเนินเขาและปลูกมันสำปะหลัง ล่าสัตว์และหาปลาเป็นอาหารในบางครั้ง เข่นเดียวกับชนพื้นเมืองอื่นๆ ในรัฐซาบาห์ ชุดประจำเผ่าจะตกแต่งด้วยลูกปัดหลากสี

ซาราวัก

ชาวอิบัน (Iban) บีดายู (Bidayuh) และโอรังอูลู (Orang Ulu) เป็นกลุ่มชาติพันธุ์หลักของรัฐซาราวัก โดยมักเรียกรวมๆ ว่าชาวดายัก (Dayaks) คำว่าดายักแปลว่าต้นน้ำหรือใจกลางแผ่นดิน ชาวมุสลิมที่อาศัยอยู่ตามแนวชายฝั่งใช้คำคำนี้เรียกแทนชนเผ่าต่างๆ ที่มีมากกว่า 200 เผ่า ชนเผ่าเหล่านี้มักอาศัยอยู่รวมกันในบ้านหลังยาวหรือที่รู้จักกันดีว่าลองเฮาส์ (Longhouse) โดยแต่ละหลังมีครอบครัวอาศัยอยู่ร่วมกันตั้งแต่ 20 ถึง 100 ครอบครัว

อิบัน

ชาวอิบันเป็นกลุ่มชาติพันธุ์กลุ่มใหญ่ที่สุดของรัฐซาราวัก โดยมีจำนวนราว 30% ของประชากรทั้งหมด ชาวอิบันอาศัยอยู่ทางต้นน้ำในบริเวณใจกลางเขตกาลิมันตัน แต่ด้วยทักษะความชำนาญเกี่ยวกับเรือ จึงมักถูกเรียกผิดๆ ว่า ชาวดายักทะเล ในอดีต ชาวอิบันเป็นเผ่านักรบที่น่าครั่นคร้ามยิ่ง เป็นที่รู้จักกันดีในฐานะเผ่าผู้ล่าหัวมนุษย์และคอยปล้นสดมภ์ ในอดีตชาวอิบันนับถือเทพเจ้า 3 องค์ ซึ่งอยู่เบื้องใต้เทพซิงกาลัง บูรุง (Singalang Burung) หรือเทพเจ้านกแห่งสงคราม ในปัจจุบันแม้ชาวอิบันส่วนใหญ่จะหันมานับถือคริสตศาสนา แต่ชาวอิบันก็ยังคงสืบทอดประเพณีต่างๆ ของเผ่าเหมือนในอดีต

บีดายู

โอรังอูลู

อีกนามหนึ่งของชาวโอรังอูลูก็คือชนเผ่าต้นน้ำแห่งรัฐซาราวัก ชาวโอรังอูลูมีจำนวนราว 5.5% ของประชากรรัฐซาราวัก โดยมีมากกว่า 100,000 เผ่า ชาวโอรังอูลูเป็นกลุ่มที่มีหัวทางศิลปะและรักความสวยงามมากที่สุดของรัฐซาราวัก อาศัยอยู่ในบ้านหลังยาวหรือลองเฮาส์ขนาดใหญ่ที่ประดับตกแต่งด้วยภาพวาดฝาผนังและไม้แกะสลักอย่างวิจิตรงดงาม เครื่องใช้ไม้สอยต่างๆ ของชาวโอรังอูลูล้วนตกแต่งอย่างสวยงามด้วยลูกปัด ผู้หญิงที่มีตำแหน่งสูงในเผ่านิยมสักลวดลายสวยงามเป็นเครื่องประดับร่างกาย

สหรัฐอเมริกา

เอเชีย

Australasia

ยุโรป

ตะวันออกกลาง